Salah satu sebab utama yang masakan Parsi tidak diiktiraf secara meluas adalah bahawa ia sering dikelirukan dengan masakan Timur Tengah, istilah yang lebih luas dan lebih umum, dan kekeliruan ini diteruskan lagi oleh restoran dan pasar yang menyediakan masakan Parsi asli tetapi melabelkan mereka dengan istilah itu.

Banyak pasar raya dan restoran Parsi dilabel sebagai Timur Tengah, Antarabangsa, atau Mediterranean dalam usaha untuk meluaskan pengaruh mereka kepada pengguna Barat. Pada hakikatnya, masakan Parsi adalah salah satu masakan tertua dan terkaya di dunia, dan -- kecuali hidangan dikongsi dengan masakan jiran, semasa pertembungan Uthmaniyyah -- biasanya jauh berbeza daripada apa yang terdapat di Timur Tengah.

Perlu dinyatakan bahawa masakan Parsi mempunyai banyak persamaan dengan Turki dan Yunani dalam masakan Kebab dan hidangan lain kerana Greece dan Turki adalah sebahagian daripada empayar Parsi purba yang besar. Walaupun tidak diiktiraf secara meluas, masakan Parsi semakin popular di bandar-bandar pelbagai budaya, terutamanya di London, Los Angeles, Vancouver, Washington, D.C., dan Toronto, yang mempunyai penduduk Parsi ketara. Los Angeles dan sekitarnya, khususnya, terkenal dengan bilangan dan kualiti restoran Parsi yang biasanya dengan Kebab, tetapi selalunya menyajikan pelbagai stew juga.

Satu lagi sebab untuk kesamaran relatif masakan Parsi adalah kekurangan pengurusan restoran profesional. Banyak restoran Parsi (sekurang-kurangnya di bandar-bandar kecil atau mereka yang mempunyai penduduk Parsi yang lebih kecil) dimulakan oleh pendatang yang mempunyai sedikit atau tiada langsung pengalaman dalam perniagaan makanan dan katering. Kekurangan pengalaman ini selalunya bermakna pemilik menumpukan sebahagian besar daripada tenaga mereka kepada penyediaan dan membekalkan makanan berkualiti tetapi sangat sedikit pada pemasaran, suasana dan perkhidmatan. Banyak perniagaan itu mati dalam kesamaran walaupun kualiti makanan yang tinggi dan keaslian makanan mereka.